Jak ochronić dzieci przed społecznym wirusem hikikomori

Wiele osób zastanawia się zapewne, cóż to takiego ten tajemniczy „wirus”. Prawdą jest, że nie jest to w zasadzie ani wirus, ani choroba jako taka, a specyficzne zjawisko społeczne. Można to zjawisko zakwalifikować jako chorobę na tle psychicznym. Z pewnością każdy fan anime kojarzy scenę, w której nieradzący sobie z kontaktami z ludźmi bohater zamyka się w pokoju, gdzie tonie w cyberświecie lub swoim hobby. Jedzenie dostaje pod drzwi, a wyjście z pokoju traktuje jako misję specjalną.

Czym jest hikikomori?

Hikikomori, a dokładnie shakaiteki hikikomori to japoński termin odnoszący się do skrajnej fobii społecznej. Termin po raz pierwszy został użyty w Kraju Kwitnącej Wiśni w latach 90. W języku angielskim odpowiednikiem jest social withdrawal, czyli wycofanie społeczne. T. Saito zdefiniował zjawisko, jako „stan wycofania społecznego, polegający na niewychodzeniu do pracy lub szkoły, przez więcej niż sześć miesięcy, z wyjątkiem okazjonalnych wyjść, i niekomunikowaniu się z ludźmi z wyjątkiem członków rodziny”.

dziewczyna hikikomori

Kogo dotyka hikikomori?

Japoński wirus samotności, bo tak też jest określane zjawisko hikikomori, dotyka w większości ludzi młodych – w okresie nastoletnim po wczesną dorosłość. Często młodzi ludzie mierzą się z uczuciem wykluczenia społecznego lub mają traumatyczne przeżycia, które sprawiają, że osoby zamykają się w sobie i uciekają do zamkniętego, bezpiecznego miejsca i prowadzeniem specyficznego stylu życia. Najczęściej takim miejsce jest pokój lub dom w przypadku mieszkających samotnie osób. Hikikomori dotyka również osób żyjących długo poza obszarem społecznych interakcji ze względu na specyficzny tryb życia, a także tych żyjących pod ciągłą presją.

dziewczyna sama w pokoju

Jak zauważyć hikikomori u dzieci?

Alarmującym objawem jest, jeżeli dziecko nie tylko nie radzi sobie z kontaktami z rówieśnikami i otoczeniem, ale celowo ich unika. Może to być objaw wysokorozwiniętej nieśmiałości, ale także zalążek hikikomori. Jeżeli dziecko w kontaktach z bliskimi nie jest zbyt otwarte i pozostaje bierne, a najlepiej czuje się w swoim pokoju to powinniśmy być zaniepokojeni. Jeżeli z kolei dziecko szuka okazji, by jak najszybciej wycofać się do swojego pokoju i nie lubi uczestniczyć w jakichkolwiek spotkaniach, a także szuka wymówek do pozostania w pokoju (np. niepójście do szkoły) to może być oznaką hikikomori. Warto już na tym etapie reagować.

nastolatka sama w pokoju

Jak radzić sobie z hikikomori?

Najważniejszą zasadą jest „nic na siłę”. Hikikomori mają problem z kontaktami międzyludzkimi i presja może powodować u nich jedynie głębsze zamknięcie w sobie. Nie należy rozwiązywać problemu przez bezpośrednią konfrontację. Nie można jednak go także ignorować, ponieważ w obu przypadkach może zakończyć się tragicznie – hikikomori najczęściej prowadzi do próby samobójczej na pewnym etapie. Takim osobom należy okazywać zrozumienie i chęć bliskości – muszą nauczyć się nam ufać i czuć się komfortowo w naszym towarzystwie. Wpierw należy skupić się na najbliższym otoczeniu, czyli rodzinie. Następnie poszerzać ten krąg o dalsze kręgi społeczne. Do hikikomori najłatwiej dotrzeć przez ich zainteresowania i hobby. Wspólne tematy mogą pomóc zbliżyć się i zdobyć zaufanie chorej osoby. Warto także zapewnić takim osobom w leczeniu hikikomori pomoc profesjonalisty.

kobieta sama w pokoju

Najistotniejsze jest, by nie lekceważyć zjawiska i nie traktować go, jako małoistotnej fanaberii. Ważne jest także, by dowiedzieć się, co było przyczyną. Element, który pchnął dziecko do zostania hikikomori jest istotny – należy go, jak najszybciej wyeliminować. Trzeba również pamiętać, że takie osoby są nadzwyczaj wrażliwe i podatne na zranienie, bowiem często są niestabilne emocjonalnie.

Grafiki:
Photo by MART PRODUCTION
Photo by Darina Belonogova
Photo by Download a pic Donate a buck!
Photo by Pixabay
Photo by Andrea Piacquadio

Related Articles

1 KOMENTARZ

  1. Uważam, że zjawisko hikikomori, czyli społecznego wycofania się z życia społecznego, jest poważnym problemem, który wpływa na coraz większą liczbę osób, zwłaszcza młodych ludzi.

    Hikikomori jest często powodowany przez czynniki takie jak stres, niepokój, depresja, trudności w relacjach społecznych i presja, aby odnosić sukcesy i spełniać oczekiwania rodziny i społeczeństwa.

    Takie zachowanie może mieć poważne negatywne skutki zarówno dla zdrowia fizycznego i emocjonalnego jak i dla życia społecznego i zawodowego. Dlatego ważne jest, aby osoby cierpiące na hikikomori uzyskały pomoc i wsparcie, aby pomóc im powrócić do pełnego uczestnictwa w życiu społecznym.

    Wymaga to współpracy i wsparcia ze strony rodziny, przyjaciół i społeczeństwa, a także profesjonalnej pomocy, takiej jak terapia i leczenie, jeśli to konieczne.

    Ogólnie rzecz biorąc, uważam, że hikikomori jest poważnym problemem i wymaga naszej uwagi i działania, aby pomóc tym, którzy cierpią na ten stan.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj

- Advertisement -spot_img

Latest Articles